Reisverhaal

Reis naar Litomysl 2012
door inwoonster van de Norritsstraat.

(oostwest kontacten Noordenveld)�
28 juni�
We vertrekken �s morgens om 7.00 uur uit Roden in een splinternieuwe bus met comfortabele stoelen. Ik kies een plaats aan het middenpad omdat dit beter uitkomt vanwege de beenruimte. Na een paar uur rijden stoppen we in Langwedel-Daverden om even de benen te strekken, te eten en wat verder zoal te pas komt. Met verbazing werp ik een blik op het bord voor vrouwenparkeerplaatsen en vraag me af of dit voor de veiligheid is. Deze plaatsen zijn bij de ingang van het restaurant.�
We passeren om ca. 11.30 uur Hannover en zien om ongeveer 12.15 uur de afslag naar Wolfsburg, de autostad.�
Een klein uur later weer een stop in Helmsted en sluiten om 13.40 uur achter aan bij een file met nog 46 km te gaan naar Halle. Er blijkt een ongeluk gebeurd te zijn en even later nog weer file. Het lijkt er nog niet in te zitten dat de rit vlot verder kan omdat we even later (14.00 uur) weer te maken hebben met langzaam rijdend verkeer. Alle verkeer moet om 14.45 uur naar de rechter baan en dan lijkt er even later toch meer tempo in te komen. Als dan om 15.00 uur weer beide rijbanen beschikbaar zijn, is het fileleed snel voorbij. Mogelijk dat het bezoek aan de chocoladefabriek in Halle niet door kan gaan omdat we erg verlaat zijn.�
Dan wordt even later het besluit genomen om er toch naar toe te gaan en het is zeker de moeite waard. Een gids was niet meer beschikbaar maar met route volgen en lezen viel er nog genoeg te ontdekken.�
Velen van ons kopen chocolade en hopen dat het niet smelt in de bus. (Bij thuiskomst blijkt het goed gegaan te zijn)�
Dan zie ik een akker met zonnepanelen. Deze manier van �boeren� is nieuw voor mij. Om 18.45 uur bereiken we de Tsjechische grens en moet dan echt het toilet bezoeken. Brrrrrrrr, dat is een vreselijke toestand maar nood breekt wet.�
We logeren in hotel Faust in Decin en kunnen zo aanschuiven voor het diner. Dan gaan we op zoek naar een geldautomaat om de beurs van Tsjechisch geld te voorzien. Hier is een valpartij geweest van twee medereizigsters en dat leek voor de ��n een gebroken pols op te leveren. De communicatie met de Tsjechische 112 is niet eenvoudig en de tip van die dienst om een jonge Tsjech aan te spreken en om hulp te vragen is een goede. De ambulance komt en beide gevallen dames gaan mee.�
We scharrelen nog wat rond en drinken dan op het terras van het hotel nog een glas wijn.�
29 juni.�
Om 8 uur ontbijt en we krijgen voor onderweg een lunchpakket mee. We vertrekken om even na 8.30 uur en rijden dan richting Praag. We zien ��n van onze gevallen medereizigster met haar arm in gips. De pols is inderdaad gebroken en ze is vol lof over de behandeling in het ziekenhuis.�
Ze heeft besloten de reis gewoon verder mee te maken. Een moedig besluit.�
Als we om 10.45 door Theresienstadt (Terezine) rijden zien we het monument met soort grafsteentjes en Davidsster.�
Vanaf een terras in Praag zien we een bruidspaar langslopen en de bruid loopt op blote voeten. Mijn gedachten gaan even in de richting van traditie of gewoon zere voeten.�
We gaan naar de burcht en missen net de wisseling van de wacht.�
We bezoeken de Vitus kerk en bewonderen het mooie gebouw aan de binnen- en de buitenkant.�
Daarna lopen we via de Karelsbrug naar het plein met de beroemde klok. Om 14.15 uur is het weer verzamelen en gaan we terug naar de bus om onze reis te vervolgen.�
Om 15.00 uur verlaten we Praag en reizen door naar Litomysl.�
We kunnen ons in het internaat nog verkleden en gaan dineren in hotel Zlata Hvezda en bezoeken �s avonds de opera Carmen in het kasteel.�
We hebben plaatsen op de voorste rijen en genieten van de zang en het spektakel op het podium.�
30 juni�
Om 8.00 uur ontbijt in het hotel en gaan dan bij de winkeltjes onder de bogen kijken. En natuurlijk kunnen we het niet laten om wat te kopen. In de computerwinkel koop ik een reserve SD kaart voor de camera. Hier is zoveel te zien en stel je voor dat deze vol raakt op een ongelukkig moment. En de filmclipjes nemen nogal wat ruimte van de SDcard in beslag. En verder zijn voor mij een sjaal en shirtje iets dat ik niet kan laten om te kopen. Hier moet toch wat ruimte voor te vinden zijn in de koffer. Mijn reisgenote wil liever terug naar het internaat en ik ga dan met 2 dames een bezoek aan het kasteel brengen en we doen mee met de rondleiding.�
De eerste vermelding over dit kasteel is van 981 en deze burcht is later vervangen door dit gotische kasteel. Hier heeft een Premonstratenzer klooster gestaan. Het kasteel theater is gebouwd in de jaren 1796-1797. Het ziet er prachtig uit. De buitenste versiering is van de Tsjechische schilder Dominik Dvorak en de coulissse schildering is van de Weense hofschilder Josef Platzer. De banken onder het balkon aan de zijkanten waren voor de schoorsteenvegers; zij werkten als brandweer man. Alles was van hout. Het theater, enige van zijn soort wat betreft architectuur en bouwkunst, zijn maar 5 van in de wereld. Verder kwamen we door veel andere interessante mooie zalen.�
http://www.zamek-litomysl.cz/prohlidkove-trasy/
In de biljartzaal werd een muziekinstrument (spinet?) bespeeld en was de begeleiding van een zangeres. Het biljart was een geschenk, als ik me goed herinner, van een Russische heerser. Fotograferen tijdens de rondleiding was niet toegestaan maar mocht wel wat informatie overnemen en de map wat later inleveren. Dan gaan we nog naar de info afdeling voor een kop koffie en ik koop een karafje.�
De bedoeling was om op de terugweg naar het internaat langs de pinautomaat te gaan maar we kwamen bij terugkomst bij het internaat er achter dat het vergeten was. Dus ben ik maar weer via de trappen teruggelopen en heb gepind. En helaas met mijn gedachten er niet bij er slechts 200 kronen uitgehaald. Bij aankomst had ik inmiddels wat gerekend en ging toch weer terug naar het plein om nog eens te pinnen. Bij een temperatuur van boven de 30 graden was dat een erg warme bezigheid. Een koud washandje deed toen wonderen.�
We zijn ruim op tijd om naar Lanskroun te gaan en genieten daar in de kerk van een mooi concert, De Vier Jaargetijden van Vivaldi.�
Na afloop dineren we in restaurant Kolja in Litomysl en krijgen Oekra�ense gerechten. Na het diner genieten we op het terras nog even van een drankje. Ook bleek ik hier buiten over internet te beschikken en kon iemand in Groningen blij maken met een cryptogram.�
1 juli�
Om 10.30 uur gaan we na een goed ontbijt in het hotel op weg naar kasteel Perstejn.�
Via een prachtige route rijden we hier naar toe en maken zelfs een stop onderweg bij een groot veld blauwmaanzaad. Het is prachtig en we mogen hier even rustig van genieten en er worden veel foto's gemaakt.�
Voor de ingang naar het kasteel drinken we eerst koffie en wandelen dan naar het kasteel. We nemen de rondleiding van 13.45 uur en er was eerst nogal wat gedoe over Duitse en Engelse teksten om tijdens de toer te gebruiken. En tassen die wel of niet mee mochten maar uiteindelijk gingen we starten. Vanuit de zon een donkere smalle trap op zonder leuning is een hele overgang. Maar hier gaat alles goed. Even later in een vrij kleine ruimte met veel mensen wordt een reisgenote onwel en heeft hulp nodig. De erg jonge rondleidster kan hier niet mee omgaan en dan speelt mee dat zij geen talen spreekt en gaat paniekerig doen. Onze chauffeur neemt resoluut de regie over en met een andere man uit ons gezelschap gaat de volgende deur open om ruimte te maken. Voor haar misschien erg imponerend om tegenover 2 grote Nederlandse mannen te staan en zij verlaat even later huilend het toneel. Een ander meisje neemt het over. Onze reisgenote wordt door ambulancepersoneel nagezien en blijkt gelukkig in orde te zijn en kan gewoon de reis vervolgen. Zij wordt op een soort zitbrancard de trappen naar beneden afgeholpen.�
We gaan voor een warme lunch naar Policka in Hersova Tavern.�
Het is nauwelijks een lunch te noemen maar eerder een warme maaltijd in erg grote hoeveelheden. De soep was erg lekker.�
We zijn op tijd terug om ons nog te verkleden voor het concert in het kasteel om 18.00 uur. We genieten van Wener klassiekers. Het valt op dat veel Tsjechische dames heel erg mooi gekleed gaan. Na afloop drinken we nog een kop koffie buiten en wandelen dan naar de kerk voor het volgende concert.�
We luisteren naar Barokke meesters. De sopraan, Simona Saturova, is geweldig. Mijn gevoel is dat als iemand een speld had laten vallen, het als een dreun zou hebben geklonken. Als we de kerk uit komen regent het een beetje en een moment later worden we overrompeld door een onweersbui. We kunnen nog net een portiek invluchten voor het losbreekt. Het is erg heftig en als een bliksemflits gelijk met de donder valt en alle verlichting ook nog uitgaat, voelt dat niet echt fijn. Als de bui weggetrokken is en het alleen nog wat regent, lopen we snel naar het internaat terug. Een aantal mensen die wat later uit de kerk kwamen, zijn door de pastoor in de auto terug gebracht.�
2 juli�
Na het ontbijt beginnen we weer aan de terugreis. Een van de organisatoren van deze reis voorzag ons vanaf het begin van interessante informatie over de streek waar we door reden. Hij vertelde o.a. nu over een berg met 2 �torens� er op en die werden door hem pake en beppe genoemd. De echte naam is niet helemaal blijven hangen, maar meen me iets als Trotski te herinneren. Dan rijden we om ca 11.00 het Reuzengebergte in, wat eigenlijk een middelgebergte is. Om 12.00 uur pauzeren we in Harrachov en hebben vrij tot 13.15 uur. Hier trakteer ik me op aardbeien kwarktaart met koffie en geef mijn laatste kronen uit aan wat sieraadjes van mooie stenen.�
Via allerlei omleidingen gaan we weer verder en zien aan de horizon een aantal gedoofde vulkanen op een rij en gaan om ca 14.30 uur de grens over. Na weer een pauze bij een Rasthaus gaan we om 17.00 uur weer verder. In de bus horen we een verhaal over Luther, dit te voorbereiding op onze overnachting in Eisleben, waar Luther gewoond heeft. Hier verblijven we in hotel Graf von Mansfeld. De overgang van het erg sobere internaat naar dit zeer luxe hotel is erg groot. Het voelt erg luxe en het diner is lekker.�
We kregen al voor het diner bezoek van �herr Luther� en er werd ��n en ander verteld. Ook dat �stadtw�chter Ambrosius� om 20.30 uur een rondleiding zou geven. Hier heb ik aan meegedaan en het leverde een mooi stukje informatie op.�
Een van het groepje bleek een lid van de Bondsdag te zijn voor de Gr�nen. En hier raakte mijn SDcard vol en de nieuwe lag dus in de hotelkamer. Later op de avond drinken we met een aantal mensen nog een glas wijn in een caf�.�
3 juli�
Na het ontbijt lopen we nog over de markt op het plein. Kan nu dus nog wat foto's maken omdat de SDcard nu wel is vervangen.�
We vertrekken om 10.30 uur. We rijden door de vroegere DDR en maken een stop in Quedlinsburg en komen hier tegen de middag aan. We hebben vrije tijd tot 13.00 uur en een aantal van ons stappen in de Quedlinburger Bimmelbahn. Dit �treintje� voert ons door de oude stad met zijn vele vakwerkhuizen. De oudste stammen nog uit de middeleeuwen. Deze toer is zeer de moeite waard en er wordt veel uitgelegd tijdens de rit. De koffie met iets erbij schiet er voor velen bij in. Dus dat wordt kijken in de tas naar wat er nog is en water.�
Om kwart voor twee passeren we de streek waar het vroegere ijzeren gordijn was en waar voor de val van de muur de automatische geweren en ander levensgevaarlijk spul stond. De diesel moet bijgetankt worden en dat is een mooie gelegenheid om nog een lekker broodje te kopen en dan door naar Langwedel-Daverden (Goldbach) om daar wat te eten.�
Er wordt nog een groepsfoto gemaakt bij de bus en dan gaan we aan de rit voor de laatste etappe naar Roden. Ter hoogte van Bremen werd weer, net als op de heenreis, het sprookje van de Bremer Stadtmusikanten verteld. In Roden komen we aan om kwart voor acht en heeft de chauffeur 2289 km voor ons gereden. We kunnen terugzien op een mooie, goed georganiseerde reis.�

Ginie Bakker